لحن افشای گزارش ها می تواند ارزش سیگنالی برای مدیران اجرایی با توانایی بالا داشته باشد و به عنوان ابزاری برای مدیریت اطلاعات استفاده شود. مدیر عامل جدید در سالهای اولیه انتصاب بدلیل عدم شناخت کافی هیات مدیره از توانایی و مهارت مدیریتی بیشتر تحت نظارت قرار دارد؛ لذا نگرانی شغلی مدیرعامل در سالهای اول تصدی بیشتر بوده و بر لحن افشای اطلاعات تاثیرمی گذارد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر نگرانی های شغلی مدیرعامل بر لحن افشای خوش بینانه افشای اطلاعات با توجه به توانایی مدیریتی می باشد. نمونه مورد بررسی 119 شرکت بورس تهران طی سال-های 1400-1390 است. تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدل های رگرسیون چندمتغیره صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد، در سه سال اول تصدی مدیرعامل و سال آخر فعالیت مدیرعامل که نگرانی شغلی مدیر عامل بیشتر است، استفاده از لحن خوشبینانه در گزارش تفسیری هیات مدیره کاهش می یابد. مدیرعامل با توانمندی بیشتر برای نشان دادن مهارت های برتر خود در سال های اولیه تصدی از لحن خوش بینانه تری استفاده می کند و در سال آخر تصدی، توانایی مدیرعامل منجر به حفظ رویکرد بکارگیری لحن خوشبینانه در گزارش های مالی می شود. بکارگیری لحن خوش بینانه افشا با افزایش دوره تصدی مدیرعامل افزایش می یابد، زیرا با پیشرفت تصدی، مدیران شهرت و قدرت بیشتری یافته و فشارهای نظارتی کاهش می یابد؛ لذا گزارش های مالی از لحن خوشیبنانه تری برخوردار می شود.

هدف: پژوهش حاضر تأثیر ابعاد مکعب تقلب شامل انگیزه های تقلب، فرصت تقلب، توجیه سازی تقلب و قابلیت های مدیران برای تقلب را بر لحن غیرعادی مدیران در گزارش فعالیت های سالانۀ هیئت مدیره به مجمع عمومی عادی صاحبان سهام بررسی می کند. بر اساس نظریۀ نمایندگی، لحن غیرعادی مدیران ممکن است در راستای انگیزه های شخصی مدیران و به قصد مدیریت انتظارات بازار باشد. همچنین بر اساس تئوری های رفتاری، لحن غیرعادی مدیران ممکن است به واسطۀ ویژگی های فردی و رفتاری مدیران باشد. روش: برای اندازه گیری انگیزه های تقلب، از 9 متغیر استفاده شده است که عبارت اند از: اظهارنظر حسابرس، رشد کارکنان، رشد درآمد، نسبت جاری، نسبت سرمایۀ در گردش، اهرم مالی، افزایش سرمایه، مدیریت سود و فرار مالیاتی. دوگانگی وظیفۀ مدیرعامل و ضعف کنترل داخلی، به عنوان متغیرهای فرصت تقلب در نظر گرفته شدند. همچنین، چهار متغیر شامل رقابت در بازار محصول، قیمت گذاری انتقالی، اجتناب مالیاتی صنعت وعدم ارتباطات سیاسی، به عنوان معیارهای توجیه سازی تقلب مد نظر قرار گرفتند. در نهایت، شش متغیر جنسیت مدیرعامل، مدت تصدی، توانایی، نزدیک بینی، خودشیفتگی و بیش اعتمادی مدیرعامل، به عنوان قابلیت های مدیر برای تقلب استفاده شدند. در این پژوهش، داده های 142 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران، طی سال های1391 تا 1400و در مجموع 1411 گزارش سالیانه بررسی شد. آزمون ها به روش رگرسیون چندگانه با در نظر گرفتن اثرهای ثابت سال و صنعت، انجام شد. برای اندازه گیری لحن، از فهرست کلمه های تخصصی هیئت مدیره که بر اساس گزارش‎های فعالیت های هیئت مدیره ایران تهیه شده (پله و همکاران، 1400) و برای اندازه گیری لحن غیرعادی از مدل هانگ و همکاران (2014) استفاده شده است. یافته ها: بر اساس نتایج برآورد مدل های پژوهش: 1. تأثیر اظهارنظر حسابرس، رشد درآمد، اهرم مالی، مدیریت سود و فرار مالیاتی به عنوان معیارهای انگیزۀ مدیران بر لحن غیرعادی تأیید می شود؛ 2. تأثیر ضعف کنترل داخلی به عنوان معیار فرصت تقلب بر لحن غیرعادی تأیید می شود؛ 3. تأثیر مدت تصدی مدیرعامل، توانایی مدیرعامل، خودشیفتگی مدیرعامل و بیش اعتمادی مدیرعامل به عنوان معیارهای قابلیت های فردی بر لحن غیرعادی تأیید می شود؛ 4. تأثیر رقابت در بازار محصول، قیمت گذاری انتقالی، اجتناب مالیاتی صنعت و عدم ارتباطات سیاسی، به عنوان معیارهای توجیه سازی تقلب بر لحن غیرعادی تأیید می شود. نتیجه گیری: از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که معیارهای تقلب، شامل انگیزه برای تقلب، فرصت برای تقلب، توجیه تقلب و قابلیت های فردی، می توانند دلایل لحن غیرعادی مدیران باشند؛ زیرا مدیران متقلب برای سرپوش نهادن بر تقلب در گزارش های کیفی، لحن بیش از حد مثبتی انتخاب می کنند که به لحن غیرعادی منجر می شود. مهم ترین نوآوری پژوهش حاضر این است که تأثیر چهار بُعد از ابعاد مکعب تقلب شامل انگیزۀ تقلب، فرصت تقلب، توجیه سازی تقلب و قابلیت فردی برای تقلب را بر لحن مغرضانه و غیرعادی مدیران بررسی و ادبیات مربوط به تقلب مدیران و همچنین مدیریت لحن را توسعه می دهد.

هدف: با گرم شدن زمین و آلودگی های ناشی از زیست محیطی جوامع امروزی درصدد کاهش آلودگی ها برآمده اند و شرکت ها را ملزم به مسئولیت پذیری اجتماعی می کنند. یکی از عواملی که می تواند بر مسئولیت پذیری اثرگذار باشد، لحن خوش بینانه مدیران است. در پژوهش حاضر به بررسی تأثیر لحن خوش بینانه مدیران بر افشای مسئولیت اجتماعی شرکت با تأکید بر عدم تقارن اطلاعاتی می پردازد.روش: این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی بوده و از بعد روش شناسی همبستگی از نوع علّی (پس رویدادی) می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش حذف سیستماتیک، 138 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده در دوره ی زمانی 6 ساله بین سال های 1396 تا 1401 مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار استاتا استفاده شده است.یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که لحن خوش بینانه مدیران بر افشای مسئولیت اجتماعی شرکت تأثیر مستقیم دارد. ولی عدم تقارن اطلاعاتی بر افشای مسئولیت اجتماعی شرکت تأثیر معکوس دارد. همچنین، عدم تقارن اطلاعاتی بر ارتباط بین لحن خوش بینانه مدیران و افشای مسئولیت اجتماعی شرکت تأثیر معکوس دارد.نتیجه گیری: هر چند که لحن خوش بینانه مدیران موجب افزایش افشای مسئولیت اجتماعی شرکت می شود ولی عدم تقارن اطلاعاتی موجبات کاهش آن را فراهم می کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تقارن اطلاعاتی در مسئولیت پذیری اجتماعی مؤثر است.دانش افزایی:در سال های اخیر، سهامداران و سرمایه گذاران و دولت ها توجه خاصی نسبت به مسئولیت اجتماعی پیدا کرده اند. لذا، این پژوهش می تواند یک بستر مطالعاتی جدیدی را از این حیث که مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها با توجه به آلودگی های زیست محیطی موضوعیت دارد، جهت تبیین راه کارهای لازم و افزایش فشار بر شرکت ها فراهم سازد. بخصوص که توجه به لحن مدیران و انطباق آن با عملکرد مالی و غیرمالی شرکت ها گسترش یافته است.

بیان توصیفی صورتهای مالی بدلیل توانایی در بیان مثبت یا منفی اخبار و اطلاعات و نهایتاً اثرگذاری بر استفاده کنندگان، می تواند بسیار با اهمیت باشد. مدیران می توانند با استفاده از مدیریت لحن نوشتار، ادراک استفاده کنندگان از گزارش های توضیحی را منحرف نمایند. براین اساس هدف این پژوهش بررسی تاثیر بیش اطمینانی مدیران بر لحن گزارشگری مالی است. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 129 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1398 بررسی شدند. دراین پژوهش، بیش اطمینانی مدیران برحسب سه روش مخارج سرمایه ای، سرمایه گذاری بیش از حد و نسبت بدهی سنجیده شده و فرضیه های پژوهش با استفاده از داده های ترکیبی و به کارگیری رگرسیون چندگانه در نرم افزارهای استتا و ایویوز آزمون شدند. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد، بیش اطمینانی مدیران وقتی بصورت سرمایه گذاری بیش از حد و افزایش مخارج سرمایه ای باشد، رابطه مثبت و معناداری با بکارگیری واژگان مثبت در صورتهای مالی دارد. لذا در این حالت با توجه به بیش اطمینانی و خوش بینی مدیر، لحن ساده و غیر منتظره گزارشگری مالی از واژگان مثبت بیشتری برخودار بوده و خوشبینانه می شود. اما در صورتی که رفتار بیش اطمینانی مدیر بصورت افزایش میزان بدهی ها و دریافت تسهیلات بانکی بروز کند، رابطه منفی و معناداری با لحن ساده و غیرمنتظره گزارشگری مالی دارد. لذا در این حالت با توجه به افزایش ریسک مالی شرکت، بکارگیری واژگان مثبت در گزارشگری مالی کمتر می شود.

هدف: سویه های رفتاری مدیران از جمله خوش بینی، بیش اطمینانی و کوته بینی می تواندضمن بهبود عملکرد مالی شرکت، رفتار و نوع تصمیمات آن ها را در سازمان تحت الشعاع قرار دهد. لحن گزارشگری مالی تحت تأثیر این ویژگی های رفتاری است. لحن خوش بینانه در گزارشگری زاییده نوعی سوگیری ادراکی و تحریف از واقعیت هاست که باعث خواهد شد،گزارشگری از شفافیت کمتری برای سهامداران برخوردار باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سویه های رفتاری مدیران (خوش بینی، بیش اطمینانی و کوته بینی) بر لحن خوش بینانه گزارشگری مالی است. روش: روش پژوهش حاضراز منظر نتیجه اجرا، از نوع کاربردی، از منظر فرآیند اجرا (یا نوع داده ها)، از نوع تحلیل محتوای کمی است.نمونه آماری شامل 115 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1390 تا 1399 است. برای اندازه گیری لحن خوش بینانه از روش فراوانی واژگان استفاده شد و به  منظورآزمون فرضیه های پژوهش،روش رگرسیون چندگانه با داده های ترکیبی بکاررفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد، خوش بینی و بیش اطمینانی مدیران بر لحن خوش بینانه گزارشگری مالی تأثیر معناداری دارد.اما کوته بینی مدیریت بر لحن خوش بینانه تأثیری ندارد. نتیجه گیری: با افزایش خوش بینی و بیش اطمینانی مدیران، لحن خوش بینانه گزارشگری مالی بیشتر می شود. به عبارتی مدیران خوش بین و بیش اطمینان، به دلیل باورها و عقایدی که نسبت به مسائل آتی شرکت دارند، از لحن خوش بینانه در گزارشگری مالی استفاده می کنند.

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدیریت سود بر تناقض لحن افشای مدیران و بررسی تأثیر تعدیل کنندگی نزدیک بینی مدیر است. طبق نظریه نمایندگی، لحن مدیران در افشاهای کیفی ممکن است به خاطر منافع شخصی مدیر و به قصد فریب بازار باشد و طبق نظریه رفتاری نیز لحن مدیران ممکن است به خاطر ویژگی های شخصی و روان شناختی مدیر باشد.روش: داده های 143 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران، طی سال های 1390 تا 1399 و جمعاً 1411 گزارش فعالیت های هیئت مدیره به مجمع سالانه صاحبان سهام مورد استفاده قرارگرفت. فرضیه ها به روش رگرسیون چندگانه با در نظر گرفتن اثرات ثابت سال و صنعت آزمون شدند.یافته ها: مدیریت سود و نزدیک بینی بر تناقض لحن افشای مدیران تأثیر مثبت دارند و همچنین نزدیک بینی مدیر، رابطه مثبت بین مدیریت سود و تناقض لحن مدیران را افزایش می دهد.نتیجه گیری: از یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت در راستای نظریه نمایندگی و انگیزه های شخصی مدیر، مدیریت سود می تواند لحن مغرضانه مدیران در گزارش های توضیحی را به دنبال داشته باشد. همچنین در راستای تئوری رفتاری، مدیران عامل نزدیک بین به خاطر تأکید  بر عملکردهای آتی کوتاه مدت، تناقض لحن بیشتری در افشاهای کیفی دارند و نزدیک بینی مدیرعامل، تأثیر مثبت مدیریت سود بر تناقض لحن مدیران را افزایش می دهد. مهمترین نوآوری پژوهش حاضر این است که برای اولین بار تأثیر مدیریت سود و نزدیک بینی مدیرعامل بر تناقض لحن افشای مدیران و همچنین تأثیر تعدیل کنندگی نزدیک بینی مدیرعامل را بررسی و ادبیات مرتبط را توسعه می دهد. همچنین علاوه بر فهرست واژگان رایج، از ترکیبات مثبت و منفی استفاده و تا حدودی محدودیت لغتنامه های رایج مرتفع شده است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر لحن غیرعادی مدیران بر حق­الزحمه و تاخیر حسابرسی، با توجه به اظهارنظر تعدیل­شده حسابرسی و بزرگی موسسه حسابرسی می باشد.  اطلاعات 154 شرکت طی سال های 1393 تا 1402 به روش رگرسیون با در نظر گرفتن اثرات ثابت سال و صنعت و با استفاده از نرم افزار آماری ایویوز، مورد ارزیابی قرار گرفت لحن غیرعادی بر حق الزحمه و تاخیر حسابرسی تاثیر مثبتی دارد. همچنین اظهارنظر حسابرسی دوره قبل، تاثیر لحن غیرعادی بر حق­الزحمه حسابرسی را تقویت می­کند؛ ولی بر رابطه لحن غیرعادی و تاخیر حسابرسی تاثیر معنی­داری ندارد. بزرگی موسسه حسابرسی نیز بر رابطه لحن غیرعادی و حق­الزحمه حسابرسی تاثیر معنی­داری ندارد ولی تاثیر لحن غیرعادی بر تاخیر حسابرسی را تقویت می­کند. لحن غیرعادی مدیران، احتمال اظهارنظر تعدیل شده حسابرسی را افزایش می­دهد، لذا ادراک حسابرسان از ریسک عملیات شرکت صاحبکار و در نتیجه هزینه­های حسابرسی و تاخیر حسابرسی افزایش می­یابد. همچنین شرکتهای حسابرسی بزرگ­تر، شهرت بیشتری دارند و تلاش بیشتری را برای اطمینان از کیفیت حسابرسی صرف می­کنند. لذا اظهارنظر تعدیل شده دوره قبل و اندازه موسسه حسابرسی می­تواند رابطه لحن غیرعادی با حق­الزحمه و تاخیر حسابرسی را تعدیل کنند. مطالعه حاضر نشان می دهد که سیگنال های غیرکمی نظیر لحن مغرضانه نیز می توانند هزینه های حسابرسی و زمان انجام آن را افزایش دهند. یافته از تئوری هزینه قرارداد و ریسک حسابرسی پشتیبانی می کند. همچنین ادبیات مرتبط با کیفیت گزارش گری مالی و واکنش حسابرسان را توسعه می دهد و نشان می دهد که حسابرسان چگونه از ابزارهای خود (مانند اظهارنظر) برای مدیریت ریسک های ناشی از رفتار مدیریت استفاده می کنند و به درک تفاوت کیفیت حسابرسی بین مؤسسات بزرگ و کوچک کمک می کند. نتایج پژوهش به حسابرسان در طراحی رویه های ارزیابی ریسک با توجه به لحن مدیریت؛ به مدیران در خصوص هشدار درباره پیامدهای منفی گزارش دهی مغرضانه و به نهادهای نظارتی در خصوص لزوم توجه به ابعاد کیفی گزارش ها در تنظیم مقررات کمک می­کند و در نهایت برای مطالعات آتی چارچوبی جهت بررسی تأثیر متغیرهای کیفی، نظیر لحن بر تصمیمات حسابرسی ارائه می­دهد و معیارهای جدید برای سنجش ریسک گزارش گری مالی پیشنهاد می­کند.

مدیران خودشیفته با شاخصه های رفتاری خودخواهی، سلطه جویی و خودبرتربینی، اهمیتی برای قوانین و مقررات قایل نبوده و به شکل فرصت طلبانه در قالب مدیریت ادراک اقدام به استفاده از واژگان مثبت به شکل لحن خوش بینانه در گزارش های توضیحی حسابداری می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودشیفتگی مدیران و لحن خوش بینانه گزارشگری مالی با نقش تعدیلی مدیریت سود است. برای اندازه گیری خودشیفتگی از دو معیار اندازه امضای مدیران و نسبت پاداش مدیران بر کل حقوق و دستمزد سالانه کارکنان و برای اندازه گیری لحن خوش بینانه از روش فراوانی واژگان استفاده شد. نمونه پژوهش حاضر شامل 115 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 1390 تا 1397 می باشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون حداقل مربعات معمولی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد، بین خودشیفتگی مدیران و لحن خوش بینانه گزارشگری مالی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی مدیران خودشیفته به گزارش های مالی تنظیم یافته با لحن خوش بینانه، به چشم فرصتی برای فرونشاندن اشتهای سیری ناپذیر خود برای ارتقاء شخصی خودشان نگاه می کنند. مدیریت سود اثر تعدیلی مثبت بر رابطه بین خودشیفتگی مدیران و لحن خوش بینانه گزارشگری مالی دارد.